Huiskraaien in Hoek van Holland mogen definitief worden uitgeroeid

De Raad van State heeft vandaag uitspraak gedaan in de zaak die Faunabescherming tegen de Provincie Zuid Holland had aangespannen. De provincie wil al heel lang af van de kleine 30 huiskraaien in Hoek van Holland, omdat ze MOGELIJK een plaag gaan vormen, en omdat ze MOGELIJK een gevaar zijn voor inheemse, autochtone kraaien. Of zo. De provincie wordt in de zucht naar het van vreemde smetten vrij houden van ons landje driftig gesteund door vogelorganisatie SOVON, de, laten we zeggen, Geert Wildersen van de Vaderlandsche Natuur, de Blut-und-Bodenbewakers van Neerlandsch veld & beemd.
De Raad van State (u weet wel, met Donner, de beul van het CDA, als voorzitter) heeft de Provincie Zuid Holland vandaag in het gelijk gesteld aan het eind van een lange reeks juridische procedures.
Lees dit nieuwsbericht.



Adieu mooie, grappige huiskraaien van Hoek van Holland!

IJseend en mussen

En dat, lieve knofvogelvrienden en geïnteresseerden, maakt het vogelen nu zo leuk. Als we op de belevenissen van de Garlicbirders mogen afgaan, natuurlijk! Verleden week zondag trok een Garlicbirdersexpeditie er weer eens op uit naar de Oeverlanden Hollands Diep bij Strijensas. En al moest de route andersom, vanwege Schotse Hooglanders op een bruggetje, of misschien wel juist daardoor, onze vogelaars zagen heel veel eendensoorten (krak-, slob-, kuif-, tafel-, berg-, pijlstaart-, wilde, en wintertaling en smient, en brilduiker, als je die ook tot de eenden wilt rekenen). Met als klap op de vuurpijl, ver weg, maar uiteindelijk onmiskenbaar: een ijseend! Zomaar in het meer waar eens weiland was. Enige afgunst van uw kant is best begrijpelijk!
En die sperweruil in Zwolle dan? Zijn de Garlicbirders daar niet achteraan geweest? Neen! Een volmondig 'neen'! De Garlicbirders zijn vogelliefhebbers en geen vogelscoorders. Per ongeluk raakten ze een maand geleden verzeild in een groep Grootbetoeterde Lijstfanaten bij De Slufter, Maasvlakte Zuid (u weet wel, de arendbuizerd). Maar nooit, nooit zouden zij zich doelbewust voegen bij een opgetwitterde groep vogeljagers, om hoe een bijzondere soort het ook zou gaan!

Waar onze knofvogelaars wel plezier en vreugd uit putten zijn die onverwachte ontmoetingen, zoals zaterdag in Diergaarde Blijdorp (waar je de sperweruil overigens ook kunt bekijken). In deze dierentuin bevinden zich op z'n minst twee huismussenkolonies. Wilde, welteverstaan. Eentje zit er bij de trekvogelweide, alwaar ze de daar geplande ringmuskolonie hebben verdrongen.
De andere kolonie zit bij de manenwolven, in Zuid Amerika. En het was bij deze kolonie dat twee op dierentuinbezoek zijnde knofvogelaars deze bijzondere beelden konden schieten, de ene in de rol van kaasstengelaanbieder, de ander in de rol van natuurfilmer:



Om dit aardige filmpje in groter formaat te zien, ga naar het Ducksingel YouTube Kanaal

Invasieve exoten en idioten

Ja lieve mensen en knofvogelvrienden, dat was me vorige week zondag wat, met onze Garlicbirders bij de Slufter, het baggerdepot aan de zuidrand van de Maasvlakte. Nadat daar wekenlang een invasie van zwaarbetoeterde vogelaars was langsgetrokken, was er geen serieuze vogelschouwer in Nederland meer die de zeldzame arendbuizerd nog niet had gezien. Zoals u weet bleek bij die Slufter zo’n voor ons land zo zeldzame vogel domicilie te hebben gekozen. Enkele Garlicbirders zagen die eerste dag toen ook de arendbuizerd, maar de kwaliteit van de waarneming was benedenmaats. En nu, vorige week dus, hadden onze knofvrienden (inderdaad, weer salami op het brood!) het rijk weer alleen op Westplaat en bij de Slufter…en de arendbuizerd, die exoot, toonde zich aan hen alleen, terwijl hij imposant in de wind hangend naar prooi speurde. En passant verjoeg de rover nog 3 plaatselijke buizerds die ook bij het baggerdepot op voedsel uit waren. Een prachtig gezicht!

En dan vandaag, een zondag later, deden de Garlicbirders (dezelfden van de zondag ervoor) weer eens Hoek van Holland aan (na een sjagrijnopwekkende tocht vol omleidingen, maar dit geheel terzijde). Zij hoopten er de eerste steenlopers van het seizoen te zien, en toch eindelijk weer eens de huiskraaien. En jawel, tussen en op de basaltblokken langs de pier toonden zich tientallen energieke steenlopertjes en, cadeautje, evenzovele paarse strandlopertjes. Wat een aardig gezicht was het!

Terug op de Koningin Emma Boulevard, richting Vispaleis…Ja hoor! Twee, drie huiskraaien! Ze kwamen heel dichtbij en lieten zich zeer goed bekijken. Wat een alleraardigste kraaiensoort, konden onze Garlicbirders weer eens vaststellen. En dan, lieve knofvogelvriend, en dan te bedenken dat over het voortbestaan van deze innemende schreeuwlelijken de Raad van State uitspraak zal doen. Een laatste uitspraak in een serie gedingen met als kern: mogen de huiskraaien afgeschoten worden of niet? Ja, u leest het goed: afschieten! Dat is wat de Provincie Zuid Holland graag zou doen, op basis van een rapport van de eco-racistische vogelorganisatie SOVON. Maar om hoeveel kraaien gaat het dan eigenlijk, horen wij uw vraag al. Even de zaken op een rijtje: Ergens eind vorige eeuw arriveert een koppeltje huiskraaien als verstekelingen op een waarschijnlijk Egyptisch schip aan de monding van de Nieuwe Waterweg. Ze vestigen zich ergens vlakbij Hoek van Holland en weten kort daarna een nestje groot te brengen. In de ongeveer 15 jaren vanaf toen is de familie uitgebreid. Al enkele jaren is hun aantal nu stabiel tegen de 30. De kleine kolonie heeft zich niet verspreid, en leeft in een straal van enkele kilometers rond het Hoekse Vispaleis, een bron van eiwitten. Ze leven er met en tussen gewone kraaien en kauwtjes. De huiskraaien worden door veel Hoekers als plaatsgenoten zeer gewaardeerd. Een zorgeloze situatie. Zou men denken. Maar dan heeft men buiten instellingen als SOVON en de provinciale milieudienst gerekend. Die kenmerken de huiskraai als invasieve exoot, gevaarlijk voor de gezondheid en voor andere kraaiachtigen! Een bedreiging voor het vaderland!

Tot nu toe hebben ruimdenkender instellingen als Faunabescherming nog in juridische etappes het noodlot voor de huiskraaien kunnen afwenden. En thans is het finale! Het leven van de Hoekse huiskraaien ligt nu dus in de handen van de Raad van State. De Garlicbirders houden hun adem in!

Vogeltrek heeft dubieuze kanten

Ach, ach, lieve knofvogelfans! Nou moeten de Garlicbirders toch wel even wat kwijt inzake de, nu alweer flink op gang zijnde, vogeltrek: ‘Stelletje kutvogels!’. Zo, dat is er uit! Lopen ze de halve dag rond langs de Slikken van Flakkee, mooi weertje, hoewel wat fris, terwijl boven hun hoofden, veelal ongeveer van west naar oost, achter elkaar groepen vogels, of groepjes, of enkelingen, maar alles bij elkaar duizenden overvliegen. Mooi toch, zou u zeggen…Ja, zeker, mooi. En jawel, de vele honderden kieviten, ’t is leuk om te zien (en als de vogelbeschermers nou nog 1 keer beweren dat het slecht gaat met deze vogels, dan zullen de GB’ s roepen: ‘Joh, doe toch niet zo achterlijk!’). En die honderden koperwieken, echt heel leuk, toen ze zich eens goed lieten zien in de duindoornstruiken…maar die kleine vogeltjes van ongeveer het formaat vink die zonder onderbreking over kwamen, die bleven gewoon stug doortrekken. Niks even zitten in struik of boom; niks foerageren, zich te goed doend aan bes of zaad…Nee, ze vlogen als gekken door, richting oost. En nou hebben onze knofvogelvrienden duizenden vogeltjes gezien zonder te weten wat het waren. Lekker vogelen, hoor! Dat schiet zo niet op. En dan kunnen ze vele honderden ganzen hebben gezien (grauwe, rot, brand en nijl), dodaarsjes, wintertalinkjes, smienten, putters, een hoop zwanen, een havik, een smelleken, en zelfs een nieuwe op de lijst: de (hier zeldzame) grote pieper, maar toch is dat met die overtrekkende kutvogeltjes geen bevredigend vogelen. En dan hebben we het niet eens over al dat piepend, kwetterend en zingend volk dat weigerde te gaan topzitten, en zich verborgen hield in struik en boom. Wacht maar, ettertjes, tot de blaadjes gaan vallen!

Maar Tiengemeten maakt veel goed

De Garlicbirders laten zich door de frustratie van zaterdag niet op de kop zitten: vandaag togen ze gewoon weer naar Tiengemeten. En ook daar namen ze heel wat kleinere vogeltjes niet waar, maar toch op minder tergende wijze: het eiland ligt niet echt op de trekroute van de kleinere vogels. Maar wat het eiland (op hoogtijdagen helaas een natuurkermis, maar op maandagen, als het Rien Poortvlietmuseum en het bezoekerscentrum zijn gesloten nog goed te pruimen), wat het eiland aan fraais te bieden had, woog beslist tegen het ongeziene op. Wat dacht u van zo'n 60 tot 70 grote zilverreigers bij elkaar in de grote plas in het oostelijk deel! Diezelfde plas waar honderden kieviten en misschien wel duizend wintertalingen rondzwermden. En what about de bijzonder fraaie waarnemingen van bruine kiekendieven, een bruine kiekendief en slechtvalk samen, blauwe kiekendieven, een torenvalk, een schijtende buizerd!? En als kers op de taart, aan het eind van hun wandeling, spotten onze knofvogelvrienden een klapekster! Het gemaskerde beestje liet zich 2 keer heel goed zien. Kijk, en dat maakt het vogelen zo mooi, ondanks de teleurstellingen en frustraties die er ook zijn.

Vragen en een nieuwe op de lijst

Gewapend met broodjes chorizo togen enkele Garlicbirders zaterdagochtend vroeg welgemoed naar de Westplaat, onder een prachtig heldere ochtendzon. Wat was er vrijdag, volgens waarnemingen.nl, allemaal niet voor bijzonders gezien! Visarend, wielewaal, baardman, grote pieper en ortolaan! Ortolaan? Ortolaan? Het grote vogelboek erbij gepakt, en op Google Afbeeldingen gekeken…maar wacht eens…die gors die zij verleden week in een mistige en grijze Kwade Hoek na lang weifelen dan maar als vrouwtje rietgors bestempelden…Kwade Hoek ligt tegenover Westplaat…die gors, zou dat dan een ortolaan…? Ach, deze vraag zal wel altijd in de lucht blijven hangen…zeer waarschijnlijk was het een ortolaan, maar zekerheid kunnen onze Garlicbirders nooit meer krijgen. Ja mensen, zo hard kan de vogelkijkwereld zijn! Maar goed, deze zaterdag Westplaat. Het begint alweer goed met een prachtig plaatje van misschien wel 100 canadese ganzen op het Oostvoornse meer in het warmgele glijlicht van de ochtendzon. Adembenemend mooi, dat moet u maar van onze knofvogelaars aannemen! Een bijna net zo fraai zonbeschenen portret van een grote zilverreiger aan de oever van datzelfde meer, en dan….een lange reeks van net-niet waarnemingen: het stikt van de kleine vogels in Hoekje Jans en op de Brielse Gatdam, the floodplanes of the Voorne Silts are teeming with waterfowl and other birds, maar het vliegt snel over, duikt te diep de dichtbegroeide struiken in, zit gewoon veel te ver weg, of is alleen maar te horen. Maar daar!…boven de duinrand, die rover…is dat…slank, lange vingers…de visarend?..beest alweer verdwenen. Klootvogel! (Ja, ook onze Garlicbirders  schieten wel eens uit hun slof). Dan het laantje naar kijkhut de Bonte Piet maar in. Hier stokt de adem onzer GB’ers even: het laantje zit tjokvol vogelaars! Ongetwijfeld aangetrokken door de bijzondere waarnemingen van de dag ervoor. In 1 keer meer vogelaars dan onze Knofvogelvrienden tijdens alle eerdere bezoeken aan dit laantje bij elkaar tegenkwamen. Het hoeft geen betoog dat  er geen waarneming van betekenis meer werd gedaan. Behalve hun eigen havik, de vaste bewoner van het laantje, die in volle vaart op ooghoogte op hen af kwam spurten alsof hij zeggen wilde: ‘O, wat ben ik blij jullie te zien, tussen al die vreemde snuiters met hun grote telescopen die vandaag door mijn laantje lopen!’. Met een scherpe zwenking verdween hij achter het hoge duin. We laten hier even onvermeld de ontmoeting met de twee handhavers en hun speelse herdershond die op zoek waren naar een vermiste vrouw, en pakken de draad weer op, op het punt waar de GB’ers vanuit de hoge kijkhut bij de Slufter weer een kluit vogelaars ontwaren, samengedromd achter een hek met uitzicht op dat baggerdepot. Als ook onze twee hun knofkijkers over het sluftergebied laten glijden, zien ze op een strandje aan het sluftermeer een…ja, dat moet een buizerd zijn. Nog nooit gezien, een buizerd zo aan het water, maar het is echt geen kiekendief, en zeker niet de visarend. Waar die gasten achter dat hek dan naar kijken…geen idee.
De Garlicbirders gaan met de knofmobiel verder tot bij de monding van de Nieuwe Waterweg, waar ze een end langs de dijk lopen en daar tientallen tapuiten zien. En kneutjes. En kwikstaarten. En een bootje met een krabbenvisser. Leuk. Terug langs dezelfde route. Bij het Slufterhek staan nog steeds de mannen (en enkele vrouw) met hun kijkgerei. De Garlicbirders besluiten dan toch ook maar een kijkje te nemen.  Het wordt hun al gauw duidelijk dat het samendrommen gevolg is van een rondgetwitterde waarneming van een …arendbuizerd in de Slufter. Zeldzaam! En hij is nog steeds te zien, daar, aan de overkant, achter die roestige pijpleiding, op het hekje naast het bordje daar... Tja, door hun toch niet misselijke kijkers (10X42 en 10x43) zien onze vrienden een piepklein hekje, met misschien inderdaad wel, als je goed kijkt een puntje erop. En dat is ‘m dan. Zelfs door de ruimhartig even ter beschikking gestelde telescoop van een medevogelaar is de vogel niet meer dan een puntje. Maar voorzichtig knopen de GB’ers hun waarneming eerder in de Slufter aan deze melding van de arendbuizerd. Als beiden eenmaal terug op het Garlichonk zijn, kijken zij natuurlijk meteen op waarneming.nl. Ja hoor, 53 meldingen van de arendbuizerd in de Slufter. Er zijn ook foto’s gemaakt van het dier. In het algemeen tonen die niet meer dan inderdaad een stipje. En dan is er een foto die ongeveer de vogel toont zoals de GB’ers die de eerste keer zagen. OK, waarneming nu dus 100% zeker, nieuwe soort op de Garlicbirders Lijst, en wat voor eentje. Maar echte triomf voelen onze rasvogelaars toch niet. Een slechte waarneming waarvan de determinatie niet door henzelf is gedaan, mwah...

one weekend, four first sights!

Ach, lieve vrienden van het knofvogelen, wat een weekend was het weer voor onze Garlicbirders! En speciaal de zondag! Maar laten we beginnen bij het begin op zaterdag, de opmaat voor de de unieke belevingen!
Welnu, zaterdag bracht een groepje GB'ers, vergezeld van de introducés P en P, een bezoek aan de Groene Jonker (u weet wel, van bijvoorbeeld de waterral!). Altijd aardig daar, in dat langzaam verlandende, bescheiden, maar vogelrijke gebied. Er staan ook altijd wel mede-ornithofielen achter grote telescopen naar min of meer bijzondere vogels te turen. En deze keer was er een vogelend telescopenclubje van gemengde kunne. Het bleek dat zij hun kijkbuizen gericht hadden op een...krombekstrandloper! En de GB'ers mochten daar ook even door loeren. Jawel, daar zagen zij de zich niet zeer onderscheidende kleine steltloper, Prachtig! Weer een nieuwe op de lijst! Maar of ze het beestje nu een volgende keer geheel zelfstandig kunnen determineren...we zetten daar een vraagteken achter.
En dan is het zondag. Hetzelfde clubje GB'ers dat de dag ervoor nog door de Groene Jonker banjerde is alweer vroeg op pad. Vandaag weer eens de Kwade Hoek, eindelijk de schorren weer eens op die per abuis te lang waren afgesloten. Maar op die schorren zijn ze nog lang niet, als ze de EERSTE BIJZONDERE WAARNEMING doen, vanaf het uitkijkpunt bij de parkeerplaats. Het is damesbirder D. die het beestje het eerst ziet, en ook benoemt: een draaihals! Ja, lieve lezer, u leest het goed! De draaihals, de Boomschorsgelijkende! De Schuwste der Spechten! Adembenemend dus, dat zult u begrijpen.
Nog steeds onderweg naar de schorren de TWEEDE BIJZONDERE WAARNEMING, in twee etappes van mogelijkheid tot zekerheid: een zwarte ooievaar! Zeker, de waarnemingen waren niet van zeer dichtbij, maar leidden onmiskenbaar tot die conclusie. Wij hoeven u niet het enthousiasme van onze Garlicbirders te schetsen, dunkt ons!
Na een fraaie wandeling over de door duizenden vogels bezochte schorren op het strand gekomen, ontmoette ons succesvolle clubje twee nieuwsgierige grijze zeehonden, net achter de schriele branding. Altijd leuk! En dan zien ze iets uit het water steken dat hen eerst eens op het hoofd doet krabben...Wat is dat nou? Birder P. elimineert en deduceert als een razende, en is dan nu de eerste die een naam geeft aan de DERDE BIJZONDERE WAARNEMING: een bruinvis! Goed, het gaat om een inmiddels in de Nederlandse kustwateren niet meer zeldzaam zoogdier, maar zeg nu zelf: hoeveel bruinvissen zag u alles bij elkaar? Nou dan!
U kunt zich de schier euforische stemming wel voorstellen waarin de Garlicbirders weer op huis aantrokken. Wat een weekend!

Uitslag quiz Waar?

Op maandag 15 juli plaatsten we voor de verandering eens een quiz, met als titel Waar?
Het antwoord op de vraag luidt: Tiengemeten.

We hebben geloot onder de goede inzendingen. De gelukkige winnaar van een
ORIGINEEL GARLICBIRDERS T-SHIRT is....eh, zijn, eh, nu wordt het even moeilijk, want we hebben maar één zo'n shirt uit te geven....Hans & Emmie.

Gefeliciteerd!!!

Een prachtig ORIGINEEL GARLICBIRDERS T-SHIRT in de maat L gaat naar jullie onderweg!

2013 nu al topjaar!

Dat de zomer nou niet de beste periode is om vogels te kijken, dat weten ook de Garlicbirders maar al te goed. De verwachting voor de Gb-zomervakantie was dan qua vogels niet hoog gespannen, al zou een deel van het verlof door een Garlicbirdergezelschap in de Schotse Hooglanden worden doorgebracht. En inderdaad, heel veel vogelsoorten spotte het reisgezelschap in soms van God en iedereen verlaten en door een uitzonderlijke hittegolf bezochte gebieden niet (qua voorkomen staat de graspieper verreweg op nummer 1). Maar jawel! in een loch bij Achnasheen ontwaart men dan plots twee parelduikers. Onmiskenbaar en vele minuten lang! En op het prachtige Skye, op een plekje dat vanuit hun accommodatie te Portree is te zien, zien ze de aldaar woonachtige zeearend! (dat ze verder ook nog zeekoeten en kruisbekken zien is mooi meegenomen).
Maar wacht, lieve lezer, er is meer spectaculair zomers vogelnieuws! Een afvaardiging van de Garlicbirders bezocht verleden week weer eens de (ditmaal opvallend verlaten) vogelaarslusthof Groene Jonker. Aardige waarnemingen deden zij er, maar niet zo heel veel (zomer immers, zoals eerder gezegd). Tot…ze dan eindelijk een waterral zagen schooien langs een rietkraag. Een waterral! Al wel eerder auditief waargenomen (denk aan een speenvarken), maar nooit eerder gezien.
En als u denkt dat we nu wel klaar zijn…Neen dus! The Garlicbirders hadden zoals u wellicht weet dit jaar, 2013, uitgeroepen als het Jaar van dan Eindelijk eens een Uil Zien. De uil  was immers een gênante schaamsoort voor onze knofvogelaars. Maar al over de helft van het jaar was het van een visuele waarneming nog niet gekomen. Een weinig begon het merendeel der birders ‘m toch te knijpen.
Welnu, afgelopen zondag exploreerde een Gb-delegatie een nieuwe vogelwandelroute, bij het beslist niet door God verlaten Meerkerk (wij vermoeden zelfs dat de Heere er woont). Mooi oud Hollands polderland. Nog geen 300 meter op weg, en groene spechten, purperreigers en kleine karekieten waren al gescoord. En toen, ineens, jagend boven een oud weiland….een velduil! Een kwartier lang volgden de blij-verbijsterde vogelaars het jagende dier. Wat een mooie vlucht! Wat bijzonder (het schijnt dat velduilen niet vaak in dat gebied te zien zijn)! Wat een feest!
Om het af te ronden gaat het toch nog even gekker worden: ziet een Garlicbirdersclubje afgelopen maandag tijdens een bezoekje aan Diergaarde Blijdorp op de kooi van de Steller’s zeearenden…een wilde valkparkiet!
En dit alles in de Zomervakantie! 2013, dat kunnen we nu al stellen, is een topjaar voor onze Garlicbirders!

Parelduiker!

Even vanuit Achnasheen, Schotse Highlands: de Garlicbirders hebben weer een nieuwe op de lijst...de parelduiker! Er zwommen er twee in het kleine loch bij het hotel. Geen twijfel mogelijk. Deze dag werden overigens ook bijvoorbeeld de bonte kraai en de schotse kruisbek gezien. En zo'n 50 edelherten. Vrouwtjes en jongen.

Groeten van uw Garliccorrespondent
(Verstuurd vanaf mijn iPhone,)

WAAR?

In welk stukje natuur in Nederland kun je binnen 15 minuten twee paar casarca’s, een roerdomp, twee dwergsterns, zo’n tien kleine zilverreigers en 15 kemphanen zien, naast nog vele andere soorten? Lepelaars en ringmussen zijn er eigenlijk al te gewoon om te noemen. The Garlicbirders zijn er vandaag geweest...

• De Groene Jonker
• De Hoge Veluwe
• Fochteloër veen
• Tiengemeten
• De Kempen

Mail het juiste antwoord naar de Garlicbirders. De uitslag is over 2 weken.

Onze eerste…en hij vloog!

(ingezonden mededeling van enkele Garlicbirders)
Al diverse malen en op verschillende plekken hadden we hem al gehoord, de roerdomp. Eenmaal horen is herkennen bij deze vogel. En de bas van de roerdomp horen is de roerdomp waarnemen. Dus, de roerdomp stond op de Garlicbirderslist als 'ongezien waargenomen' vogel. Toch geeft dat niet een echt voldaan gevoel, een slechts auditieve waarneming. Maar goed…Op onze laatste bezoeken aan het duingebied van de Kwade Hoek hoorden we in het riet rond de plas in het midden van de grote duinvallei het bekende gebas. Je kunt dan lang kijken, maar zien doe je deze reigerachtige zo echt niet.
Tot gisteren! We liepen net de vallei weer eens in, op deze prachtige zomerdag, toen we ongeveer in het midden een forse vogel rustig en laag over het veld zagen klapwieken. Een purperreiger! Nee, daarvoor klopten kleur en gestalte toch te weinig…en purperreigers zitten ook niet in Kwade Hoek voor zover wij weten. Dan moest…het kon alleen maar…dit was een roerdomp! Geweldig! Het label ‘ongezien’ kon van de lijst, net als nog niet zo lang geleden bij cetti’s zanger en verleden jaar bij de snor! Wat kan vogelen toch een fijn tijdverdrijf zijn!
Overigens had de organisatie ons weer voorzien van fijne broodjes met pepersalami. Prima verzorgd weer, Garlicbirders Catering, en bedankt!
Resten op de Garlicbirderslijst nog twee ongeziene gasten: de kwartelkoning en de waterral….

zwanenvervolg

Een triest en ook blij verhaal ineen, beste Knofvogelvrienden. Luister.
Enkele maanden geleden nestelde een zwanenpaar zich aan de westkop van de Bergsingel hier ter stede. U denkt: 'Ah! Domy en Nand natuurlijk!'. Dat denken wij dus ook. In het nest kwamen eieren en het ernstig en bedachtzaam broeden nam een aanvang. Gesteund door de voedselvoorziening door buurtbewoners, kwam het broedend paar het koude voorjaar goed door. Zo leek het, want helaas! het onheil sloeg toe: vader zwaan werd bruusk en fataal overreden! In de dagen erna verhoogden de buurtbewoners hun inspanningen en voorzagen de broedende moeder nu zelfs van voedzaam kippenvoer.
Tot zover het verhaal, zoals dat de Garlicbirders ter ore was gekomen.
Op de regenachtige Tweede Pinksterdag kwamen de Garlicbirders op een singelwandeling ook langs de Bergsingel. Ze hoopten er natuurlijk moeder zwaan met eventuele jongen te zien. Maar zij zagen niets, behalve een paar woerdjes. Dat leek dus niet best.

En dan gisteren, o blijdschap, wat zwom er in de singel voor The Garlicbirder's House? Ha! U mag niet meer raden: moeder zwaan met vijf kleine, gezond ogende jonkies. En dit gezelschapje was ook vandaag, onder grote publieke belangstelling in de singel aanwezig.

GRATIS VOORJAARSVOGELPOSTER!

Hoewel, lieve lezers, hoewel onze Garlicbirders nog gehuld gaan in fleece-truien en regenkleding, hoewel de gemiddelde dagtemperatuur blij is als-ie de 11 graden haalt, en hoewel anakoufronten en waterbommen met regelmaat West Europa bedreigen, is toch voor de vogels het voorjaar al aangebroken…!
Meldden de Garlicbirders in het vorig blog al het waarnemen van een dikke tachtig soorten in en rond de Baai van de Somme, op frisse expedities in de weken na het Noordfranse avontuur waren er ook verder prachtige waarnemingen als de dwergsterns en de dansende visdiefjes bij de Slikken van Flakkee; of wat dacht u van de Westplaat naast de Maasvlakte, waar van Hoekje Jans tot aan kijkhut de Bonte Piet zo om de 10 meter een nachtegaal z’n zangvirtuositeit zat te etaleren? En ach, die zwermen kneutjes…wat een mooie beestjes zijn dat toch (en dat met zo’n naam!).
Om al dit voorjaarsvogelleven te vieren hebben The Garlicbirders door DSP Graphics een fraaie Voorjaarsvogelposter laten maken. Hieronder zie je hem in verkleinde weergave. Deze poster van maar liefst 91 X 68 cm is GRATIS te downloaden van de DSP Downloadsite. Wil je deze prachtposter in nog betere afdrukkwaliteit (als PDF, 150 dpi, 40 mb) ontvangen, stuur dan even een mailtje naar het hoofdkantoor van The Garlicbirders.

Deze fraaie Voorjaarsvogelposter is GRATIS te downloaden

Best wel veel vogels in Somme-baai

Ja beste mensen, vanuit het Noord-Franse dorpje Favières laten de Garlicbirders, die daar met z'n allen zijn neergestreken, weten dat het rond de Baai van de Somme toch best wel een birders paradise is: in nog geen week tijd namen ze er welgeteld 86 soorten waar, waaronder niet de minsten als casarca en kraanvogel; tientallen zwartkopmeeuwen en eindelijk een visuele waarneming van cetti's zanger! En wat dacht u van de zwarte roodstaart of de wilde zwaan? Zwarte zwaan? Gezien door onze Garlicbirders! En, heel mooi voor de lijst, de ooit onzekere patrijswaarneming kon nu tot tweemaal toe opgewaardeerd worden naar 100% zeker! Het aardige ook van de streek van de Somme-baai is dat de vogels er lang niet zo schuw lijken als in Nederland. En dat de Fransen ook niet moeilijk doen over het dicht bij de vogels komen. Misschien heeft het eerste met het tweede te maken...

Voorjaar breekt door mist

Beste Garlicbirdersvrienden, of misschien is vandaag ‘voorjaarsvrienden’ voor een keer beter op zijn plaats! Wat een dag, nietwaar! Hier hebben we ijskoude weken lang naar uitgekeken…eindelijk was daar vandaag het voorjaar! Onze Garlicbirders hadden zich goed voorbereid, waren relatief vroeg naar bed gegaan, voor de zaterdag, en om kwart over zeven vanochtend trokken ze enthousiast de gordijnen open…..MIST!!! Dat was natuurlijk even slikken, maar onze ras-optimisten lieten zich niet kisten. Over mistige snelwegen, provinciale wegen en landweggetjes begaven ze zich onversaagd, en met de bekende naar knoflook geurende rugzak naar de Slikken van Flakkee, onder Melissant. Goed, daar was het dus ook mistig, maar dat had toch wel wat…je hoorde de vogels meer dan je ze zag (wat bij goed zicht ook vaak zo is, dus waar zeuren we over), het geluid droeg ver en klonk toch sfeervol gedempt. Ondanks de mist zagen onze knofvogelaars toch bijvoorbeeld de kluut en roodborsttapuit voor het eerst in het seizoen. Terwijl de zon steeds vaker poogde door de nevels te breken, hoorden ze voor het eerst dit jaar de jubel van de veldleeuwerik. Ach, als je dit hoge lied hoort, weet je toch dat alles goed komt! En waarachtig, daar klonken nachtegalen, ook voor het eerst weer. Nachtegalen! Welgemoed en met de gedachte ‘hij trekt wel op die mist’ togen onze vrienden verder, naar de steiger in de Grevelingen. En jawel, daar werd de zon al sterker, het water spiegelde de meeuwen en ganzen die overvlogen, zo stil was de wind. Maar nog was het zo mistig, dat je niet de overkant van het water kon zien.
En dan eindelijk, op de weg terug begaven de nevels het en kwam de zon krachtig door in een blauw zwerk! Hier hadden onze birders, nee, hier hadden alle mensen in Nederland op gewacht: HET VOORJAAR! Hoe heerlijk die zon; dat je je wanten uit kon trekken; dat je gezeten op de grond een broodje salami kon eten met uitzicht over weidse slikken vol vogels; dat de kleine vogels nu echt loos gingen in jubelende zang; dat de warme zonnestralen het gelaat streelden. Hopelijk was het voor u ook zo’n geweldige dag. En al met al, mist of niet, The Garlicbirders namen vandaag bij Melissant wel 53 vogelsoorten waar, ook goudhaan en zwarte ruiter, tureluur, wulp en bonte strandloper, smient, slobeend, brandgans, dodaars, kiekendief en tjiftjaf, om maar wat te noemen. Een onvergetelijke dag.

Koude Hoek

Ach, beste knofbloglezer, ook wij van de blogredactie zijn weleens kwaad op de Garlicbirders vanwege hun lakse aanlevering van kopij. En we zijn ook een beetje onbestemd kwaad op het weer, omdat het vogelvoorjaar week na week maar niet kan losbarsten. Maar goed, laten we onze kwaadheid maar opzij zetten, dat is gewoon beter voor ons welbevinden; en er is waarachtig wel wat te melden. The Gralicbirders hebben zeker wel de koude getrotseerd, de afgelopen maanden. Zo stonden zij diverse malen aan weerszijde van de Brouwersdam, en liepen zij bij stormachtige ijswind helemaal tot aan het eind van de pier van Hoek van Holland. Bijzonder om te vermelden is dat zij, naast de vele vogels, op beide plekken ook weer grijze zeehonden hebben gezien! En in de Grevelingen een gewone zeehond met jong. Echt waar, volgens onze knofvogelaars!
Maar goed, gisteren waren zij weer eens in de Kwade Hoek; gevoelstemperatuur min 2, de schorren alweer afgesloten (zijnde broedgebied), en weer eens geen mens te bekennen. Maar ondanks de kou enorm veel vogels, zowel in soort als in aantallen. Vanaf een hoge kijkplek zagen onze correspondenten bijvoorbeeld duizenden brandganzen op de schorren, met daartussen tientallen tureluurs. Mooie waarnemingen van kiekendief, eider, lepelaar, rietgors, roodborst, havik, rosse grutto, witte kwikstaart, drieteenstrandloper en wulp, maar ook ree en haas, om maar wat te noemen; gehoord geelgors en groenling; en in het weiland kieviten die het langzamerhand strontzat zijn om met de steeds weer invallende vorst op tussentrek naar het zuiden te moeten. En overal wel een heggemus te horen. Was het tijdens hun wandeling door dit fraaie stukje Nederland, ondanks de lage temperatuur, maar dankzij een toch aan kracht winnende zon soms zelfs behaaglijk warm, aan het einde van hun tocht, op de strekdam bij Stellendam Buitenhaven woei weer die van de laatste maanden zo bekende snijdend koude poolwind. Hier kwam deze Garlicbirdersexpeditie snel tot een einde. Een fantastische wandeling, zeker, maar hij deed het verlangen naar het echte voorjaar alleen maar groeien. Als zovelen zijn onze knofvogelvrienden (want dat zijn zij, met ook gisteren weer pepersalami op hun broodjes) DE KOU ZAT!

van Cor tot de zwarte zee-eend

Excuses zijn er niet meer te bedenken…we moeten gewoon maar constateren dat The Garlicbirders weer veel te lang geleden iets op het blog hebben gezet. En dat was echt niet omdat zij niets beleefden op ornithologisch gebied. Integendeel! Was het geen bijzondere gebeurtenis dat zij een nachtje de vrije halsbandparkiet Cor te logeren hadden? Voor den drommel wel! En ach, het bijna traditionele drama van eendkuikentjes in de winter…Dit keer zagen onze knofvogelvrienden twee pasgeboren eendjes angstig zwemmend in het kielzog van moeder Blanche in het ijskoude water van de sneeuwomzoomde singel voor hun verenigingsgebouw. Boven hun hoofdjes (die van de kuikentjes) maakten meeuwen hun begerige scheervluchten. De andere dag zwom Blanche alweer alleen.

Maar dan vandaag: het was weer raak! Een vogel erbij op de Garlicbirderslijst. Want wat zagen onze vogelaars in zee, op enkele tientallen meters  van de Brouwersdam? Twee zwarte zee-eenden. Dicht genoeg bij om met de eigen verrekijkers een 100% waarneming te kunnen doen. Wat een kleine beestjes eigenlijk, om een hele winter op de grote zee door te brengen, dachten de vogelaars onder de indruk. Even eerder hadden ze bij een groepje brilduikers een ijseend (mannetje, al op lijst) gezien. Ook al geen grote eend. Verbazend eigenlijk hoeveel eenden en duikers er op de zee dobberden. De duikers waren overigens te ver weg om nader te kunnen determineren. En ongetwijfeld waren er in de verre groepen grote en brilzee-eenden aanwezig. Erg blij waren de Garlicbirders ook met de waarneming van 4 grijze zeehonden bij de spuisluizen in de Brouwersdam. En met die van een nonnetje (man) in z’n mooie zwart-witte pakje, en van de middelste zaagbekken en futen, vooral aan de Grevelingenzijde van de dam. En met de dodaarsjes. De mantelmeeuw die een dode meerkoet wegkaapte voor een hongerige ekster. En dit alles onder helder zonlicht in een snijdend koud sneeuwlandschap, met een soms spekgladde bestrating aan beide zijden van de dam. Een prachtige tocht weer….Tot de volgende keer, beste Garlicbirders!

voor het gemak zijn hier de vogels op het strand geplaatst; in werkelijkheid zwommen ze op zee.

nu al waarneming van 2013?

Nou, beste knofvogelvrienden en andere belangstellenden, het volgende kan niet onvermeld blijven.
Was de Garlicbirders Waarneming van het Jaar 2012 toch wel de Baardmanshow in oktober bij de kijkhut aan het Jaap Deens Gat, Lauwersmeer (Gr.), 2013 is nog geen twee weken oud als wellicht nu al de Waarneming van het Jaar voor dit jaar al gedaan is! Allemachtig wat was dit prachtig, is de onverdeelde mening van de Garlicbirders over wat ze vandaag hebben gezien....
Onze knofvogelaars, zich door de vrieskou niet laten afschrikken hebbende, liepen zo rond half tien vanochtend door Hoekje Jans naar het kijkscherm aan het Oostvoornse Meer. Vanaf het pad naar het scherm hadden ze door een open plek in de berijpte struiken, tussen het riet door, een eerste blik op het meer. In dit stukje meer zitten altijd wel meerkoeten. Zo ook nu, tientallen. Maar iets verderop dreven, rustig in het vroege zonlicht, wel zestien wilde zwanen. Zoveel hadden de Garlicbirders er nog nooit bij elkaar gezien! De kijkers kleefden nu aan de hoofden. Wat ook gebeurde, eigenlijk zoals altijd, was dat de nerveuze meerkoeten zich en masse en luide tetterend uit het water verhieven, en wild fladderend en watertrappend laag over het oppervlak richting zwanen opvlogen. De zwanen, zich voor onze vogelvrienden in horizontale rij tonend, draaiden hun de hen zo kenmerkende snavels als tegelijk naar rechts, richting zon. Wat onze GB's nu door hun kijkers zagen, was een van de mooiste waarnemingen in hun bestaan: zestien rustige door een gouden ochtendzon beschenen wilde zwanen tegen een rietkraag als achtergrond, hun wit en alle andere kleuren intens in de heldere vrieslucht, en op de voorgrond, op de zwanen toe bewegend het met witte en zilveren waterspatten besprenkelde gewemel van de zwartgrijsglanzende meerkoeten. Dit alles overspannen door een strakblauwe hemel.
Ach lieve mensen, had u het ook maar kunnen zien...ook u was niet aan de natuurlijke ontroering ontkomen die zich van de GB's meester maakte. En nee, helaas...onze geluksvogels (no pun intended) beschikken niet over apparatuur om dit soort momenten mee vast te leggen. Ware dat wel zo, dan hadden zij vandaag prijswinnende opnamen gemaakt. Zoveel is zeker!

nee, dit is niet wat de Garlicbirders zagen.

Ach, lieve knofvogel- en andere vrienden, erg veel van vogelen was het er de laatste paar maanden van 2012 niet van gekomen voor de Garlicbirders. U moet immers weten dat ook zij naast het vogelaarsleven een ander bestaan hebben. Een bestaan waarin je bijvoorbeeld een herinnerings-dvd voor een schoonzus en zwager ter gelegenheid van hun 40-jarige huwelijk in elkaar hebt te draaien. Om maar eens wat te noemen.
Maar gelukkig: in de allerlaatste dagen van dat jaar, en de allereerste van 2013 hadden de vogelaars dan weer eens wat ruimer de gelegenheid om zich met hun gevederde vrinden in veld en beemd bezig te houden. En dan was het toch weer geweldig, en dan hebben ze toch weer zoveel prachtigs gezien en gehoord. En als u het niet verder vertelt: ook weer duidelijk werd onze Garlicbirders dat de Zuid-Hollandse eilanden een aantal prachtige natuurjuweeltjes herbergen…helaas is de Kwade Hoek op Goeree inmiddels alweer zo bekend dat er busladingen Belgische vogelkesvrienden op af komen. Maar er is nog ergens daarzo een gebied, de GB’s waren er vandaag nog, dat nog niet door de telescopenhordes is ontdekt. En dat willen de GB’s graag zo houden!
Maar goed, wat hebben onze Knofvogelaars de afgelopen week zoal waargenomen? Een greep: wulp, groenling, scholekster, steenloper, tureluur, zeehond, drieteen en bonte strandloper, keivit, kleine zwaan, rot-, kol, brand- en grauwe gans, pijlstaart, slob-, berg-, krak-, kuif-, tafel- en wilde eend, smient, brilduiker, ree, putter, rosse grutto, cetti’s zanger, dodaars, zilverplevier, havik, buizerd, toren- en slechtvalk, kiekendief, rietgors, vink, pimpel-, kool- en staartmees, koperwiek en kramsvogel, graspieper, flamingo, lepelaar, zilver-, kok- en mantelmeeuw, en -en dit was misschien de leukste- de strandleeuwerik. Voor de tweede maal in hun vogelaarsbestaan, die laatste. Op de schorren van Kwade Hoek, drie stuks die dichtbij tussen de zilte plantjes scharrelden, en dat gewoon rustig bleven doen. We tonen u hierbij een afbeelding van de strandleeuwrik, opdat u zich kunt voorstellen waarom de GB’s zo verheugd over deze ontmoeting waren!

strandleeuwerik