Tafeleend als extra traktatie!

Mensen toch, o mensen toch, een groot geschenk zit soms in een klein hoekje! Gaat een tweepersoons Garlicbirdersclubje afgelopen zondag "even" (niet eens knofbroodjes mee) naar de polders bij Vlaardingen-West, scoren ze al in het begin van hun wandeling een goudhaantje (gezellig bol beestje!) en een vlucht kramsvogels, kunnen ze in de vliet in de Aalkeetpolder 100% definitief 2 tafeleenden scoren, en daarmee een nieuwe soort op de Garlicbirders Birdlist! En dat dus zonder knoflook, zoals gezegd! De genoemde vogels, en ook nog kuifeenden, een grote zilverreiger, buizerds, smientjes en een bruine kiekendief worden nog dezelfde dag conscientieus op waarnemingen.nl genoteerd. Zoals het ware knofvogelaars betaamt. 
Dat de bruine kiekendief er later weer af is gehaald op basis van ernstige twijfel die een strenge email van een beroepsvogelaar wist te zaaien (wat nou, zeldzaam voor de tijd van het jaar; wat nou atypische biotoop! U heeft vast een ringbaardje!), mag de vogelpret nauwelijks drukken.

Nijlganspulletje op het ijs!

Wat je al niet voor ontdekkingen doet, ook als je niet expliciet aan het birden bent! Neem nou vorige week zaterdag, 30 januari; ook Rotterdam ligt weer onder de sneeuw, en overal ligt nog hardnekkig oud ijs. Twee leden van The Garlicbirders zijn op stap in Diergaarde Blijdorp, maar zeker niet om te birden (in de Rivierahal eten ze een gebakje van Vroon, maar knoflookworstbelegde broodjes zijn in geen velden of wegen te bekennen). Natuurlijk, de kroeskoppelikaankuikens in de broedmachine zijn een lust voor het oog, en toevallig vogels, maar om 'vogelen' gaat het hier allerminst.

Nee, pas op de glibberige loopbrug langs de grote, deels bevroren vijver aan de ene kant en de tijgers aan de andere kant, daar, op die monumentale brug, signaleert D. iets kleins tussen twee over het ijs stappende nijlganzen. Wat is dat...? Het kan toch niet....? Beide GB-leden haasten zich zo goed en zo kwaad als het gaat naar de andere kant van de brug om een beter zicht te krijgen op....Jawel! Een nijlganskuiken (of pulletje, voor ons kenners) dat dapper tussen z'n pappa en mamma in over het ijs dribbelt. Een kuiken. In januari, tussen sneeuw en ijs! Dit is toch wel heel bijzonder. Het kleine diertje, hooguit een week oud, ziet er gezond en actief uit. Als z'n ouders een eilandje opklimmen is het pulletje met 1 sprong bij hen. En even voor de goede orde: het gaat hier dus niet om dierentuinvogels, maar om 'wilde' ganzen, mind you!