Zwarte-ibisgarantie en Sneeuwitje

Ja, beste knofvogelvrienden, u leest het goed: zwarte-ibisgarantie! ‘En wat is dat dan wel?’, zult u, terecht, vragen. Wel, daar komen we zo op. Eerst maar eens, en in het kort, de Garlicrapportages van de afgelopen weken doorgenomen.
Naar wij van enkele Garlicbirders vernemen, hebben zij de afgelopen paar weekenden plezierige en verfrissende vogelwandelingen gemaakt op Flakkee, en rond de Westplaat onder de Maasvlakte. Het is winter, en dus weer watervogeltijd. Grote groepen ganzen tonen zich te land, te water en in de lucht, dikwijls onder luid getrompetter en gekwaak. Van de groep van 70 kleine zwanen deden de GB’ers al in het vorig blog enthousiast kond. Over hun Disney-ervaring op de Westplaat berichtten zij echter nog niet eerder.
Die ervaring bestond daarin, dat twee van onze GB-vrienden over de halve lengte van het laantje naar de (nu weer eens door de zee verzwolgen) Bonte Piet werden begeleid door honderden vinken; naast hen, boven hen, voor hen uit fladderde en piepte het dat het een kleurige aard had, onze Garlicbirders dachten zich werkelijk even Sneeuwitjes! Het zijn ervaringen als deze, zo zult u begrijpen, die de vogelaar motiveren er steeds weer op uit te gaan.
Maar ook een ervaring als die van vandaag. Met regelmaat rijden enkele Garlicbirders over de A4 langs Leidschendam. Ze komen dan langs watertjes die vaak vol lijken te zitten met gevogelte, en vaak ook zeiden ze tot elkaar dat ze ‘hier toch ook eens een keer moesten kijken’. En ja, eindelijk was het dan vandaag zover! Na een gedegen voorbereiding togen de GB’ers naar Vogelplas de Starrevaart, want zo heet het daar, met een bijna gegarandeerde ontmoeting met zwarte ibissen in het vooruitzicht. De zwarte ibis, een dwaalgast in Nederland, stond namelijk de laatste dagen steevast op de lijst van waarnemingen aldaar. En zo groot is die plas echt niet….U moet het maar van hen aannemen, maar nauw waren de knofvogelaars op het parkeerplaatsje uit de auto gestapt, of ze zagen in de verte al een paar ibissen, vlakbij de kijkhut. En vanuit de kijkhut kregen ze prima zicht op drie van deze uitheemse vogels. En op vele honderden smienten, tientallen wulpen, grote zilverreigers, kieviten, slobeenden, kuif- en tafeleenden, grauwe en kolganzen, (waarschijnlijk) kleine canadezen en brandganzen. Het was druk op de Starrevaart!
En o ja, de plas is niet zo groot; de vroeg van huis vertrokken GB'ers waren hem ruim voor het middaguur al rond, zodat zij besloten de broodjes met salami maar thuis op te eten.