zondag 30 maart 2014

Een vliegende deur en andere prachtwaarnemingen

En voor deze keer doen we eens een greep uit het Garlicbirders Notitieboek van de Voorjaarsexpeditie Slikken van Flakkee. Dat het een geweldige dag is geweest voor onze knofvogelvrienden spreekt uit deze fragmenten voor zich. En dat het ook nog eens fantastisch weer was, weet u, beste lezer, natuurlijk ook wel. Hopelijk heeft u er ook van genoten!

Tjiftjafs van de eerste tot de laatste minuut

Op het laatst geloven we het zelfs wel, al dat gezang en gefladder van tjiftjafs. Het begon meteen toen we uitstapten op de parkeerplaats onder Melissant, en eigenlijk hield het daarna niet meer op tijdens onze 5 uur durende wandeling. Ongelofelijk. Eén keer horen we een fitis tussen al dit tweetonig geweld. (noot: zoals u ongetwijfeld weet zijn tjiftjaf en fitis visueel nauwelijks of niet uit elkaar te houden)

Vliegende deur boven de Grevelingen

We lopen op de weg van het zandepot onder Melissant naar de Grevelingen, langs de Slikken van Flakkee (prachtige voorjaarsdag overigens) als we hem zien: de vliegende deur, hoog boven de Grevelingen waar hij wordt lastiggevallen door een paar kraaien. Langzaam cirkelend, met lome vleugelslag, verdwijnt hij in zuidelijke richting. Maar hij was het onmiskenbaar: de zeearend. Eén keer eerder zagen we hem, op Skye in Schotland. Maar nooit eerder in ons eigen landje! (noot: vanwege omvang en vorm in vlucht wordt de zeearend ook wel aangeduid als vliegende deur, vandaar de titel)

Lof der Schepping

Zoveel veldleeuweriken als hier, aan beide kanten van de weg naar de Grevelingen, langs de Slikken van Flakkee, hebben we er nooit gezien. Misschien wel 50, 60, stijgend, dalend, hippend, lopend, zingend en achter elkaar aan zittend. Met vijf, zes, tien tegelijk zingen ze uit volle borstjes de lof der Schepping. Dit is echt spectaculair!

We hadden het er net nog over

Vanaf de kijkhut naar de rand van de slikken lopend heeft collega-GB'er D. het er nog over: of blauwborstjes in ons land broeden. Terwijl GB'er P. hier een bevestigend antwoord op loopt te geven, ziet men in de rietkraag aan de slikkenrand een lijsterachtig vogeltje op de rug. Het draait zich om en toont...zijn blauwe borst! En een stukje verder gaat het beestje nog beter in het zicht een stukje zitten zingen!