Vogeltrek heeft dubieuze kanten

Ach, ach, lieve knofvogelfans! Nou moeten de Garlicbirders toch wel even wat kwijt inzake de, nu alweer flink op gang zijnde, vogeltrek: ‘Stelletje kutvogels!’. Zo, dat is er uit! Lopen ze de halve dag rond langs de Slikken van Flakkee, mooi weertje, hoewel wat fris, terwijl boven hun hoofden, veelal ongeveer van west naar oost, achter elkaar groepen vogels, of groepjes, of enkelingen, maar alles bij elkaar duizenden overvliegen. Mooi toch, zou u zeggen…Ja, zeker, mooi. En jawel, de vele honderden kieviten, ’t is leuk om te zien (en als de vogelbeschermers nou nog 1 keer beweren dat het slecht gaat met deze vogels, dan zullen de GB’ s roepen: ‘Joh, doe toch niet zo achterlijk!’). En die honderden koperwieken, echt heel leuk, toen ze zich eens goed lieten zien in de duindoornstruiken…maar die kleine vogeltjes van ongeveer het formaat vink die zonder onderbreking over kwamen, die bleven gewoon stug doortrekken. Niks even zitten in struik of boom; niks foerageren, zich te goed doend aan bes of zaad…Nee, ze vlogen als gekken door, richting oost. En nou hebben onze knofvogelvrienden duizenden vogeltjes gezien zonder te weten wat het waren. Lekker vogelen, hoor! Dat schiet zo niet op. En dan kunnen ze vele honderden ganzen hebben gezien (grauwe, rot, brand en nijl), dodaarsjes, wintertalinkjes, smienten, putters, een hoop zwanen, een havik, een smelleken, en zelfs een nieuwe op de lijst: de (hier zeldzame) grote pieper, maar toch is dat met die overtrekkende kutvogeltjes geen bevredigend vogelen. En dan hebben we het niet eens over al dat piepend, kwetterend en zingend volk dat weigerde te gaan topzitten, en zich verborgen hield in struik en boom. Wacht maar, ettertjes, tot de blaadjes gaan vallen!

Maar Tiengemeten maakt veel goed

De Garlicbirders laten zich door de frustratie van zaterdag niet op de kop zitten: vandaag togen ze gewoon weer naar Tiengemeten. En ook daar namen ze heel wat kleinere vogeltjes niet waar, maar toch op minder tergende wijze: het eiland ligt niet echt op de trekroute van de kleinere vogels. Maar wat het eiland (op hoogtijdagen helaas een natuurkermis, maar op maandagen, als het Rien Poortvlietmuseum en het bezoekerscentrum zijn gesloten nog goed te pruimen), wat het eiland aan fraais te bieden had, woog beslist tegen het ongeziene op. Wat dacht u van zo'n 60 tot 70 grote zilverreigers bij elkaar in de grote plas in het oostelijk deel! Diezelfde plas waar honderden kieviten en misschien wel duizend wintertalingen rondzwermden. En what about de bijzonder fraaie waarnemingen van bruine kiekendieven, een bruine kiekendief en slechtvalk samen, blauwe kiekendieven, een torenvalk, een schijtende buizerd!? En als kers op de taart, aan het eind van hun wandeling, spotten onze knofvogelvrienden een klapekster! Het gemaskerde beestje liet zich 2 keer heel goed zien. Kijk, en dat maakt het vogelen zo mooi, ondanks de teleurstellingen en frustraties die er ook zijn.